Aman Doktor Şiiri - Cahit Konut

Aman doktor; bırak ilacı, emi,*
Kurcalama derin düşen yaramı.
Halsizim, yangımı düşür sen, e-mi?
Ateşler içinde pişen yaramı.

Ne istersin benim gibi âşıktan,
Bir çömçe*çıkmaz ki; üç-beş kaşıktan.
Adım atıp geçemiyom eşikten,
Bekletme, bir zaman koşan yaramı.

Artık domurmuyor* alnımın teri,
Tükenmek üzere gözümün feri.
Boş ver artık, kapatalım defteri,
Daha çok azdırma coşan yaramı.

Hapı yutsam bile gitmiyor artık,
Mizanımız düzen tutmuyor artık.
Hiçbir ilâç tesir etmiyor artık,
İğneden usanıp, şaşan yaramı.

Her derdime kafa yorma boşuna,
Yaramı çaputla sarma boşuna.
İyi misin diye sorma boşuna,
Artık boyumuzdan aşan yaramı.

Azrail de başucuma gelecek,
Bu dünyada ömür tamam olacak.
Sual melekleri soru soracak,
Ne diye neşterle deşen yaramı.

Kan basıncı ile şekerdir derdim,
Bu illet çıkmadan, her şeyi yerdim.
KARACAOZAN’ım; ben neler gördüm,
Ne olur patlatma, şişen yaramı.

16 Ocak2018 GÖLBAŞI.

*çömçe: tahtadan yapılan kepçe.
*em: ilaç
*domurmak:1. ( Buradaki anlamı) Alnımın boncuk boncuk terlemesi.
2.Bir bitkinin domurcuk çıkarmaya başlaması.