AMAN dilemiyor YARALAR Şiiri - Mehmet Kı ...

yakınımdaydın
yanıbaşımda
aman dilemeyi
yakıştırmıyordu yaraların
kendine
karşındaydım
gözlerin bana değil
toprağa bakıyordu
usul..usul.../..
kanının aktığı torpağa..

medetsizdin
elimde mataramla
çıknımda yemeğimle gelmiştim
aç ve susuz kalmıştın
uzayan elim
itibar görmemişti..
tekrar uzanıp
çekiverdim kendime
sense seni çekiyordun.
çekmek istedikçe ben
sen daha da çekiyordun kendini
taa içlerine
daha da içine toprağın
toprakta kaybolduğunda
kanın meyvesini bekleyecek
değildim..cahilane ben..
karlar eridiğinde
ağaçlar meyveye durduğunda
anladım..?
ne demek ne istediğini
lisan-ı halinle..
ama şimdi
yine unuttum
herkes gibi..