Aman Dikkat Oğul Şiiri - İlhan Yüksel

Doğdun mu? be oğul şu yalan dünyaya
Bir doğan pişmandır birde doğmayan
Aman dikkat düzenbazların içinde
Hayat bir kazan gibidir fokur, fokur kaynayan

Leş kokan kan kokan havayı solumaktansa
En iyisi ya ölmek dir yahut doğmamak
Hırsızlar katiller soyguncularla dolu bu âlemde
Sanma ki oğul her şey pir-ü pak

Toprak kirletildi hava kirletildi su kirletildi
Garipsin han teslim hancı vuruldu
Yalana teslim oldu bütün hatıralar
Çöz şu bağlarını bir tuzak kuruldu

Zaman babanın değil babalar zamanı
Meyil en aptala hırsıza pezevengine
Köprüler atıldı sular bulandırıldı
Doğmadıysan doğma sen bilin yine

Dal gibi bükül oğul kurul bir yalaka’ya
Zaman bu; eğil olabildiğince
Şişir göbeği enseyi kalınlaştır
Yoksa kalırsın baban gibi ip ince

Korkma zor ol çalıp sır ol ki tutulasın
Yoksa deliler damında bunalacaksın
Bu hayat böyle gelmiş böyle gider
Boş ver artık sular aktığı gibi aksın

Ağlamak zamanı değil sende gül artık
Gül hayâ perdelerini yırtarak
Yer mi kaldı artık üzgün çehrelere
Gül kahkaha atarak gül sırıtarak

Paran pulun şan şöhretin yoksa bu gün
Sırtını döner bire, birer dostların yarın
Ezilenlerin zayıfların düşenlerin değil
Zaman alçakların gün aşağılıkların

Ayrı düşersen orman kalabalığından
Ansızın bir fırtına hayattan koparır
Neyine gerek koyuver gitsin sende hayatı
Çakal kapar senide oğul sel aparır

Zor bu gün insan gibi yaşamak
Zaman tersine bağı iplere mahkûm
Namerde düşme boğulursun oğul
Sokak müptezel tiplere mahkûm

Akıllar durdu beynimiz sulandırıldı
Ayırt edemez olduk ak ile karayı
Sokağı dolduran kalabalık bir mayın gibi
Ya eli bıçaklıdır ya kan dökücü kabadayı

Bir han oğul camı yok encamı yok
Akıl durgun susmak günah söylemek ayıp
Ne yapsan etsen değiştiremezsin
Han yıkık hancı derbeder yolcu kayıp

Din bidat, ilim sefil, ahlak fuhşa mahkûm
Çakalların üçer beşer uluduğu zamandayız
Tek düşen, aslan olsa ininde boğulur
Herkes başka telden çalar bir garip handayız