boşalır gider herşey doludizgin soluksuz sorgusuz
karışır çokluğuna derin karmaşanın sonra ölür
bu bitimsiz çağıltı çalkantı silkinir zamanın tozlarından
geçip gider ölü sessizliğin kıyısına
süre bir bitimdir düş gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
