Al gömleyini giy der birileri
urbalar çıkar üstten.
Giyilir bir uzun gömlek
Yüzlerde derin bir telaş ve yeis.
Eller titremekte dil peltekleşmiş.
Telaşla ileri geri adımlarla yürünür
Ölüm kalım koridorunda.
Koridorun bir ucu hayat
Diğer ucu ölüm belki.
Girilir amaliyata.
Neşter atılırken bedene,
Ateşin şevkiyle kavrulmuş cana
Bin dereden kan akar.
Gözlerde kalır bir çok umut.
Yürek yarası hala kanamakta
Ruh kafasten uçar varır aslına.
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!