Amaçsız Yolcuya Şiiri - Mehmet Davran

Zifiri karanlığın son nefesinde,
Izdırapla can verirken yüreğim,
Soğuyan bedenim kasılıp kalırken,
Neden hayata geldiğimi anlayacağım.
Ümitle yüreğim atmak isteyecek,
Duracak dünya sabitlenmiş gözlerimde,
Notalara asılı kalacağım, uzayın derinliklerinde.
Susayacak dudaklarım,
Kurak çöllere dönen ellerimi kıskanacak.
Bir Denizkızı çıkacak karşıma,
Uzun siyah saçların örüldüğü yerde.
Baygın, içi yakan o bakış, o gözler.
Yalın, berrak bir ateş,
Yakıp kavuran sıcaklıkla,
Kor kırmızı dudakların söylediği sözler,
Hayatın içindeki gizleri bekler,
Amaçsız yolcuyla beraber.