Zormuş öğrendim, Amaçsız yaşamak,
Sabah kalktığında, Nereye gideceğini bilememek,
Akşamlarda, günün yorgunluğunu atamamak,
Zaman kavramını yitirmek,
Eş dost sohbetinde, boynu bükük olmak,
Hayatta yarım yaşamak,
En kötüsüyse, ruhunda kaybolmak…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
