Zifiri karanlık bir odada elimde kalem,
Amaçsız,gayesiz ve hedefsiz yazıyorum.
Sonsuz bir noktaya gözlerimi dikmiş,
Anlam çıkartmaya yelteniyorum.
Balıklarla bir kara parçasında dans ediyorum şuan!
Sigaramın dumanı gibi,
Kıvrıla kıvrıla yayılıyorum gökyüzüne.
Tat alamıyorum artık sıradan menülerden.
Şeker lüzumsuz olmuş çay içmelerimde,
Kaç kadeh devirdim mezesiz ve sek.
Artık bu velette damakta tat bırakmıyor nedense.
Sonsuz uzayda toplu iğne arayan bir mecnun gibiyim.
Ne ben kendimi buluyorum, nede beni arayan beni...
Kayıt Tarihi : 5.3.2018 15:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulsamet İlgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/05/amacsiz-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!