İnsan düşünemedi ve düşünemeyecekti,
Aç hayvanlarımızı hep terkedilecekti…
İnsan dinlemiyordu daima vicdansızdı,
Ne Rab’bin emirleri ne de Rab rızasıydı…
Gözetilselerdi ya çok şey kazanacaktık,
Merhamet güzel şey belki bağışlanacaktık…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 30.8.2015 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!