Amacımız Şiiri - Ünal Serhat Yorgancı

Bir gülüş ki kederle yarışırken,
Bir dokunuş; sıcak, ürkek, belki yalan,
İnsanı çocuk yapan bir anın.

Bir çınar gibi geçmişe eğilen,
Her hatırada yeniden yeşeren,
Ölüme bile dostça baktıran.

Bir çift gözde baharı bulduran,
Tenhalarda kuş sesi duyuran,
Zamanı unutturup durduran.

Amacımız bir seher vakti esen,
Sözcüksüz konuşan, adını bilen,
Ne varsa iyiye dönüştüren.

Ölüm varken, sabahı bekletmek,
Bir çiçekte ömrü temize çekmek,
Yalnızlığa bile dostça gülmek —