Ama yan Şiiri - Zeynep Beşen

şimdi bana sensizliği sormasınlar
vereceğim her cevap kalbini ikiye ayıracak
pişmanlık mı?
işte bu sadece bende yok.
yani olsaydın güzel olurdun
olmadığın hale bakınca bunu söylemek geliyor içimden.
özlemenin gelme demek olduğunu bildiğim günden bu yana,
çok şeyler yaşayamadım ben.
daha bir hoyrat oldum
aşk dışında her şeyi yaktım yıktım
inşa etmedim yeniden
daha bir koyu sevdim seni
daha bir gerçekten öptüm her rüzgarda nefesini
tutku ölüm gibi içti beni
sen şükründen duruldum..
şimdi toprak kadar sakinim
tüm yıkımları kendi içimde toparladım
evet adamım
bu sefer seni
daha koyu
daha küstahça seviyorum
şimdi bana durup dururken
sensizliği sormasınlar
daha bir yüreklendim
bir sevda uğruna tüm dünyayı
yakamdan yakana silkeledim..
seviyorum seni
bunu iyi belle..
şimdi uzağında konya kadar huzursuz
islambul kadar senim..
kaç demiyorum sana
olduğun yerde benimle yan..
bir biz kalmayana kadar yan..
olduğun yer kalbim olsun
ama yan..
bir karanfili tütsüler gibi
gün batımlarında umudun yan..
bilir sin beni
bunca vakit seninle
aşkı öldürmüşlüğümüz var..
bilirsin beni
konu sen olunca
ölmeyi yaşamayı
hasreti ve sancıyı
ve ateşle oynamayı sevmişimdir her zaman..