Ama Sevmiştim.... Şiiri - Atıl Kesmen

Görülmez bir yokuşun inişindemiyim
Baş kaldırmış hislerim
Uçurum boşluğuna takılmış gözlerim
Sensizlik düşlerinde gezen sevgim
Ruhumun derinliklerinde ise
Ter kokusu sancısını hissediyordum..

Sürgünden dönen savaşçı görünümü
Her bir yanım dağılmış
Gündüzler ellerimde,ışığını kısmış
Avuçlarımdan akıyor
Geceler hüzünlerle buluşmuş
Dert acısı boynumda
İnsafsızca dolanıyor..

Kör kurşun yarası
Acıların baş tacı
İstemesemde delip geçiyor, her yanımı
Dayanmak ne mümkün
Kanadıkça gönlümden akıyorum
Sen ise
Tutunamadığın gözlerimden
Damla damla akıyorsun acılarıma..

Yorgundum.
Suskunluk çığlıkları kulaklarımda
Acıları sıtımda
İniltileri can damarımda
Şeklim kaybolmuş kendimden geçiyordum
Düşüncelerim
Sonbahar kelebekleri gibi
Kanatları kırıldıkça
Yanan çöl sıcaklığı sarılığında
Bir kalp atışı hızıyla
Kayıp gidiyordum
İnişlerimden kaybolurcasına..

Üzgündüm.
Göz tenime yapışmış,kendim
Ürperen hislerim
Düşlerimde kaybolmuş,sevgim
Rüzgar kalıntısı izlerine bağlanmış,yalnızlığım
Acılarla tanışmış,gerçeğim
Canımdan, sen olarak akarken
Sevgi kabarcıklarının, kayboluşunu izliyordum..

Çaresizdim.
Duygu seline kapışmış,hislerimin şırıltısı
Giz demine
Saklanıp,ağlayan düşüncelerim
Göz ucumdan sızan denizler gibi
Kırılgan kayalara çarpıp
Bir volkan misali kendimden akıyordum..

Ama sevmiştim.............
Ne olursa olsun bu sevgiyi gönlüme çizmiştim
Ben buyum demiştim
Yenilmek,kaybolmak olmamalıydı
Sevgi miladının çöküşü olmamalıydı
Bu zamansız
Deprem kalıntılarına sığınmak
Acılarla tanışmak
Ölümden
Evet...ölümden beter olmalıydı....