Ama Sevdim Seni Ben Şiiri - Süleyman Köse

şimdi yine hasretinin açtığı yaraları kanatıyorum yokluğunda
hançer hançer saplanmış sevda yüreğime
fitil tutmaz bu yara
akar akarda duyuramaz sesini
insafdan nasibini almamış yüreğine
ama sevdim seni ben
iyiye ve güzelle dair ne varsa seninle andım ben
düş kurdum düşler üstüne...

oysa sesim hep uzakları çağrıştırdı sana
hep kendi çığlığımın yankısıydı bana gelen
ve hep yokluğunun uçurumlarında bekledim seni
uçurumum oldun
sesime ses vermediğin her yeni çığlığımda.
öyle ihtiyaç duydumki o uçurumun kenarında sana
yoktun...
ama sevdim seni ben
sana dairdi tüm dileklerim
her türbenin tozu vardır avuçlarımda
hep senin içindi avuçlarımı açmam semaya
ve hep senin içindi dualarım dua üstüne

efsane aşklara beşikkertilmiş yüreğim
yeri yoktur bir gülüşe satılan aşkların
gönül kitabımda
ben belki zor olanı sevdim hep
çünkü zor olan değilmiydi değerli olan
aşk pazarında
oysa sen hiç olmadınki bu sevda oyununda
ama sevdim seni ben
yanılarak yıkılarak sana geldim hatırlıyormusun
ve yokluğunda hep yaş değildi
akan gözümden sebil çeşmeler gibi
adındı adın üstüne yanağımdan damlayan

şimdi senli hayallerimi sana bırakıyorum
yanıma yalnız kendimi ve senden yalnızca
ihanet alıyorum
bir nokta koymam gerekiyordu
ama önce parantez açıyorum
sana yalanlarınla kirlenmiş
ve az kullanılmış bir sevda bırakıyorum
her tarafı ihanetle kirlenmiş bir sevdadan arınıp
üryanlığın rengine dönüyorum
ve ırıyorum senden adım adım
senden uzaklaştıkça hafifliyorum
ve aslında acısını hissettikçe ben sana acıyorum
sırtıma sapladığın hançeri hançer üstüne
ve hayatımı yağmalayan sevdana
burada nokta koyuyorum.
..................................................