Ama Sen Yoksun Şiiri - Altan Arısoy

Aklımdasın
Pazarları yirmi ikiyi vurunca saat
Açıyorum radyoyu
Sesini duyuyorum
Ama sen yoksun

Çocukluğumda
Bir gramofon tamircisi vardı yakınımızda
İzlerdim yaptıklarını
Taş plak cızırdar
İğnesi kafa sallardı

Nasıl da şaşırmıştım
Radyoyu ilk gördüğümde
Tahtadan kocaman bir kutu
İçinde insanlar vardı
Ama o kadar insan
O kadar müzik aleti
Bu sandığa nasıl sığardı

Yıllar yılları kovaladı
Uzunçalarlar çıktı elektrikli pikaplar,
Makaralı, kasetli teypler
Transistorlu radyolar
Sonra televizyonlar ve uydu yayınları
CDler DVD ler ve blu tut
Bilmem kaçıncı göbek cep telefonları
Saniyede milyarlarca işlem yapan bilgisayarlar
Binlerce televizyon kanalı

Şimdi her şey bir parmak ötede
Bir dokunmak yetiyor
Parmak kadar alette
On binlerce müzik parçası
Yüzlerce film,
Sözlükler, ansiklopediler
Şimdi çok kolay bilgiye ulaşmak

Ama o kadar da zor gerçeğe ulaşmak
Artık soytarılık oldu
Dalkavukluk oldu medyanın görevi
Stüdyolarda intihar etti sanat
Hepsi kir hepsi irin
Haberler yalan, sesler sahte
Nerde o canlı radyo konserleri
Nerde belgeseller bilginlerin söyleşileri
Habere müzik efekti konur mu
Pis bir oyun bu
Vicdansızca ahlaksızca yönlendiriliyor kamuoyu

O eski gramofonlar
Radyolar teypler televizyonlar
Kandırmazdı bizi
Oysa şimdi
Her şey oyun her şey yapay
Sanal bir alemde yaşıyoruz
Dünya bir çöplük oldu
Gerçeği arıyoruz

Aklımdasın hep
Saati gelince açıyorum radyoyu
Sesin geliyor
Ama sen yoksun