Ama Sen Sustun Şiiri - Marvan Oğuz

AMA SEN SUSTUN

Bekliyorum, hala söyleyeceklerini bana. Bekliyorum içine attıklarını anlatmanı. Sevinçlerinin dalyalarına ortak edecektin beni. Gözlerini gözlerime rüzgar gibi vuracaktın

Öfkelerinden, birikimlerinden, yaşadıklarından, daldıklarından, düşündüklerinden, beklentilerinden hayat anlatacaktın bana...

Ama sen sustun...

Sen rüzgâr gibi esecektin, ben kucağımı yağmuruna açacaktım.
Ellerin ellerimde, hiç ıslanmayacaktım yanında.

Bekliyorum en sevdiğim çiçekleri toplayacaktın, ben senin yollarına papatyaları sen benim toprağıma nergisleri serecektin. Ruhuma isyan eden sevdalıları teselli edecektin.

Önce “ Beyazlar için kırmızı rüya olacaktık ', sonra da, her söylenen şarkıda “ Elveda aşkımıza “ şarkısını Yılmaz Mor gül’den dinleyecektik.

Bekliyorum ellerinden şiirim yazılır ayaklarına sevdamın yakarışı dolanır, yalvarırım anlat susma öyle mahzun sana ışıldayan elmaslar yaraşır ‘’

Ama sen sustun...

Bana küskünlerini anlatacaktın. Bense anlatacağın her dargınlıkta adı şanı olmamış kavuşmak olacaktım.

Bekliyorum bahar gibi esecektin, senin tüm lalelerini toplayıp yüreğime bağlayacaktım, tüm renklerini takarken peşimden.

Solarken renkler siyah beyaz sarılacaktın bana. “ Mavi beyaz bir ev isterim ' diyecektin, çeke çeke yitirdiğimiz tüm kırmızıları…

Ama sen sustun...

Bana yüreğindeki o kıpırtılarını anlatacaktın, gözlerim ahlar çekerek akacaktı. Oklar vurgusu gibi her kelimen kalbime izlerle işlenecekti.

İşlenseydi kelimelerine boynumu bükecektim

Ellerimi Yaradan’a açıp yağarsın diye seni rahmet dileyecektim. Yağmurunla günahlarımdan arınacaktım.

Ama sen sustun...

Kalbim tetikledi ellerinde.
Ben de kalbinle yaşamayı seçtim. Yaşadıkça kalbini daha da yaşadım.

Kalbinin en ulaşılmaz yerinde ne varsa avuçladım. Kucak dolusu sevgileri yollarıma çıkardım.

Sırtını çevirdin, Gözlerini gözlerimden kaçırdın. Gururun vardı belki ama yanaklarına düşen alları kendime bahar eyledim

Sen utandın, konuşamadın ruhuna kara nal düştü.

Ama konuşabilirdin, keşke konuşsaydın, ah konuşabilseydin...

Dilimlenmiş dilimi sana kurban eder sessiz pişmanlık abidesi olurdum ben.

Ama sen sustun...

Baharın Bittiği Yer

Marvan OĞUZ