Ama Sen'missin Şiiri - Erbil Tanis

Senmissin tanimadan kapilmak
dalip gitmek hayallere
kiyilmak duven tahtalarinda
cakmak tasi harmanlarda savurmak duygulari
bak dagindan yer aglar su kaynar bagrindan
gok yagar tabiî ki gorecek her yasam
aglatir bazen dunde kalirsin ama senmissin
bir safak vakti sen yola hazirlan
yol var daha adim adim yurunecek o yillar
yildizlar cikarmi bilmem aydan sana bir haber
dusen yagmurun sesindesin ama senmissin
derinlerden cikamadim kac aksam
Hayal aleminin peri kizi sanki
Sanki bir batak dusunceler ceker alir iceri
bogar beni duygular nefes bile alamam
ama senmissin
bir kalem kadar uzak
seni yazacak kalan yillar ama senmissin
Bir cay demledim bir sigara yaktim
bir kahve cevirip falina baktim
dolanmis tum yollar
kordugum olmus bana
o yillar ama senmissin
akmis tum sular
sele vurmus boran vurmus ustume dunler
karanliga burunmus gokkubbe icinde
acimadan gelipte gecmis
aglatmis onu hatta benide yillar
ama senmissin kimisini, buyutmus
kimisi ah etmis
vahla secmis kimi yolu bitirmis
birakip bu cana veda etmis
ama kimmis senmissin
yel vurmus bardagina su akmis ocagina
bebe vermis kucagina ama senmissin
Bilipte goren
sevipte sezen isteyip uzen yine senmissin
Birakip giden
bir cocuk var dunyanda o her zaman kusen
Dunu hep desen yerip kesisen
bir zikzak misali bu nasil duzlem ama senmissin
sonunda anladim o sen senmissin