Ama sen hiç yoktan şiir yazdırıyorsun bana

sen ki bilinmeyen bir etrafsızlıktan seslerken
en ıssız yanlarıma
ve sen ki dışarılardan bahar taşırken anısız bir anda
harflerinle anılara
dirilttin tanışıklıkları ege'de.

şiir mi, su mu dedin, bahar mı, özlem mi dedin
peşinden mi, bir kerecik mi dedin?
ne önemi var ki

belki
ipek ibrişim dokuyordur parmakların gülüşünde
belki göz aradığı, gönül çektiği içindir
belleğimi zifir sarmadan ay çiçekleri açmadan
gölgeler mavilere yaslanmadan seni bekleyişim

elin dudaklarında gel
gel yine