Ama sen gittin Şiiri - Burak Küçük

Sen giderken
Buralar çok iyiydi
İnsanlar mutluydu
Ben ağlamıyordum

Sen giderken
Güller açmamıştı
Bülbüller şakıyordu
Mevsim bahardı

Ama sen gittin
Buralar yaşanmaz oldu
İnsanlar hüzünlendi
Ve ben artık aralıksız ağlıyorum

Ama sen gittin
Güller soldu
Bülbüller sustu
Ve mevsim hep sonbahar oldu

Ama sen gittin
Tanıdıklar yabancı oldu
Dostlar düşman oldu
Ve kaybeden yine yüreğim oldu

Ama sen gittin
Kimseyi sevemiyorum
Kimseyi sahiplenemiyorum
Ve hayalinle yaşıyorum

Ama sen gittin
Arkanda bir enkaz bıraktın
Arkanda bir zavallı bıraktın
Arkana bakmadan gittin