Âmâ(kör) Şiiri - Latif Gökdağ

Duydu ve irkildi
Yaz gelmiş balam,dedi
Göğsünün gergefinden sızan yassı cümlelerle
Latif ve zarif kanatlarıyla
Çamlara kur yaparken ağustos böceği
Arılar yokluyordu tozkoparan ayaklarıyla her bir çiçeği
Boğazları şişen kurbağalar
Serin sulara çağırıyordu
Gecenin hafif tonlu akşamında

Yan gelip yattığı dallarda
Derin ve içten anlatıyordu üveyik:
Göçüp geldiği yerdeki baharı
Ekinlerin arasından telaşla kalkıp gitti bir kartal
Guguk kuşunun gagasında çırpınıyor
Kozasından yeni çıkmış tırtıl
Çan sesleriyle yıkanmış bir türkü
İçine nehirler akıttı
Sonra bastonundan tutup kalktı
Ve baktı uzayıp giden sonsuz karanlığa
Dağlardan kopup gelen bir rüzgar
Saçlarını okşayarak geçip gitti bir âmâ'nın.