Tükenişlerimi mi arıyorlar,ama daima yanlış yerlerde-
Neden arıyorlardı?
Sorgulamak adına ne oyun varsa,sanırım bunu yapmak istemişlerdir,eminim!
Zaten,istemek ve yine istemek,alışkanlık olmalıydı
Bence,onlarca.
Çabalamak,dedim içimden ama bir benim bildiğim evrene mi?
Konuştuklarımı kim duyar,yıldızlar mı?
Öyle ise saklanan yıldızlar biliyordu benim içimi.
Kalsam,kendimin bildiği vakitleri bir ben bilirim.
Susuyorsam eğer; evrende dilsiz kalmak istemişimdir.
Ve izin veriyorum,canım acısın,acıtsınlar!
Bir kalan,çoğul şeyim o değil midir?
Öyleyse ölebilirim,ancak huzurunuzdan ayrılarak
Çünkü huzurunuzu tanıyamadım!
Kayıt Tarihi : 14.11.2014 01:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Meri](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/14/ama-kaybolmadim-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!