Yokluğunun acısına öyle alışmışım ki
Seni gördüğümde içimdeki acının tarifi olmuyor
Son kez bir cuma akşamıydı
Seni unuttuğumu düşünmezken
Çıkıverdin karşıma
Nehir üzerindeki çalı parçasıydı yürüyüşün
Akıntıya salıvermiş kendini
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
