Ama Hala Gelemedim Şiiri - Hakan Alparslan

Kapıyı vurmadın,sessiz oldu hiç olmadığı kadar gidişin.
Yatağını hiç bozmadım, öylece derli toplu aklın kalmasın dedim;
Kimseye izin vermiyorum oturamıyorlar bile.
Duvarlar is oldu gelmediğin her günün hatrına,
Kolay değildi kapkara bir dünya bıraktın giderken,
Sen suçlu değilsin, elinde değildi,
Bende üzülmemeye çalışıyorum inan.
En fazla resimlerini sen sayıp kendi kendime konuşuyorum.
Adım deliye mi çıkmış, biçareye mi umrumda değil.
Akşamları ayrı bir acı oluyor yüreğimde,
Apar topar koşa koşa geliyorum yine, belki seni bulurum diye.
Ne umduklarım yerinde oluyor ne de ben.
Kimsesiz haneme çekiliyorum akşamları,
Senin gibi bende sevmiyorum artık karanlığı.
Ne yıldızları ne de eskiden umudum olan ay ışığını.
Kimi geceler ellerimi kaldırıp seni diliyorum.
Olmayacak duaya bile bu aralar amin diyorum.
Yeniyle bir kedi aldım, adını koyarken çok düşündüm,
Ona sen desem, içim acırdı, zaten unutamadığım bir sen vardın,
Adını da boyla ansaydım kendimi hatırlayamazdım.
Bahtım diyorum ona, senin gibi bembeyaz tenli,
Bir tek gözleri, gözleri benim gibi.
Öyle işte gittiğinden beri öyle,
Sabah batıdan merhaba diyor artık,
Çayımın tadsız oluşu senden değil,
Hislerimi senle bıraktığım için.

İtiraflarımı yalnız sana yapardım hatırlarsın eminim.
Arada kimseden habersiz yatağına uzanıyorum.
Hani sağına dönüp yatmayı severdin.
Bende öyle yapıyorum, başım sağda oluyor ama,
Hiç anlamıyorum neden sol yanım sızlıyor.
Senden bir şeyler buluyorum hep ne zaman yalnız kalsam,
Bu ev dar geliyor gelmesine ama, içinde kaybolmama engel olmuyor işte.
Geçen gün el yazından bana bir not bırakmışsın tarihini önemsemiyorum bile.
Ah bu derde nasıl katlanacam bilemiyorum inan ki.
Canımdın, ruhumdun şimdi sensiz kaldım...

Yattığın yerde mutlusundur eminim bundan,
Zaten rüyalarımdan hiç eksik olmuyorsun, görüyorum mutlusun.
Ziyaretine sıkta olmasa geliyorum,
Hayır, ne uzak ne de zor.
Ama işte tercüman olsa hislerime, yazı yazılığından utanıyor,
Kalem yazdığından.
Yine de uğruyorum arada, toprağı kazasım geliyor,
Parmaklarım parçalanana kadar.
Sonunu bilsen de bazı şeyleri yine de umuyorsun.
Bak mesela hala seni yemeğe bekliyorum şu an,
Tabağın boş, yatağın boş, umudum boş,
Gelmeyeceksin ama yine de bekliyorum.

Kara toprak mis kokar bilirim,
Penceremden seni kokluyorum kafama estikçe,
Yine sümbüller topluyorum senin adına,
Baş ucunda misler kokuyor bir görsen.
Aldığım nefes senden öte değil, yaşadığımda.
Gelmeyeceksin biliyorum.
Ama sabrım sonsuz sen ebediyetteysen elbet bir ömür bu,
Geçer geçmez yanına geliyorum.
Biraz uzun sürebilir, belki şu an,
Haydi bir nefes tut, bak ellerim ellerinde
Bak sana geldim bile...

Odam boş kaldı, hayatımda
Ama hala gelemedim...

06.02.2004