Ama güller vardı Şiiri - Wolf Son

Mutsuz aşk hakkında yazmayacağım.
O olmaz.
Ve biri size bundan bahsederse, ona inanmayın.
Kavga ederiz, ağlarız, kıskanırız, ayrılırız, acı çekeriz...
Duygular
bu sevgi kalpten zorla çıkar.

Aşk çok saf gelir ve üzerimizde parlar.
Işıltısıyla bize ilham veriyor
ve bizi kör ediyor.
O mükemmel. O mutlak
ve bilmiyor insanlar
Sık sık sefil bir gururla karıştırdıklarını.

Ne de olsa, eğer seversek, o zaman hakkımız olduğunu düşünüyoruz.
Bizi sevenin düşünceleri, kalbi ve ruhu üzerine.
Ve eğer bu konuda görüşler ve görüşler farklıysa,
Sevinç yok, huzur yok ve mutluluk olmayacak.

Mutluluğun ne olduğunu anlamamanın verdiği acı olacak.
Geriye kıskançlık, kırgınlık, ayrılık ve gözyaşı kalacak.
Genellikle talihsizlik denen şey kalacaktır.
Sadece dikenler kalacak
ama güller vardı...

Aşk lekesiz, saf, dünyayı dolaşıyor.
Kibirli değil ve her kalbe bakacak.
Ama... gerekli mi? Burada herkes istediği gibi karar verir.
Ve karşılıksız aşk olmadığını kesin olarak biliyorum.

Hayatı sadece sevgi ile ölçmemizi istiyorum.
Talihsizlik, aşkın kaybolduğu yere yerleşir...

©Elena Vinogradova