Ama Gözlerin Şiiri - Hayal Yılmazer

Gün batımında kımıltısız bekliyorken ayrılık sonraları,
Dünyanın öbür ucuna uzanmaya hazır gözlerim.
Bak içine!
Fazlalıklarım sende can buluyor,
Daldığında içimin gelgit yazgılarına.
Bak, en büyük masal sen isimsiz şövalyenin ağzından dökülüyor. Ve en büyük yemin bir yüreği bir yüreğe kiralıyor.
Sahibin değilim. Haşa!
Yeteneksizim en parlak mücevherlere,
Can verirken karanlık düşlerin nehrinde sevdiğin baloncuklara.
Ve unutma ben kraliçe değilim.
Masallarım da yok maceraperest.
Gittin ve bitti.
Hepsi buydu,
Çıkabilirsin şimdi içimden ama gözlerin...

Bir bitmiş'in anısını tazelesin olur mu?

(Kasım-2011)