Ama gözler ağla

Yanlızım yıldızlar sönmüş,
Karanlık bakışlar, gök göçmüş,
Mehtap kara, eller semada,
Yanlızım ben kendi karanlığımda.
*
Son haykırışım olsa, içim dışıma çıksa,
Evvelden böyle değildim, kim dağıttı ağlattıysa?
Sancılı bir gönül var,
Çok şey gördümde gizli içimde, askıda.
Kendime yalan söyledim, âma gözler ağla.
*
Gönül gözü görmemiş kendini asla,
Şimdi küfür ettim de ne değişti aynada?
Senin karanlığının zinciriymiş, gönlümdeki askıda.
Karanlığa alıştı prangalı sürgün ayaklarımda.
*
Ben vurdum göğsüme içim uyansın diye,
Feryat etmedim adı küfürse,
İsyan etmedim yoluma, kaderime,
Şimdi ben kimim ki aynada, tanıyamadım kendimi aslında.
*
Dile söz geçmiyor yemin ki.
Gönlümün içi sisler sarmış kendimi,
İçimin acısı yaktı bedenimi,
Gaffında ağlatma beni.