...Ama Gitme I Şiiri - Mustafa Onur

...Ama Gitme I

Her şey bir uğultuyla başladı…
“O giderken dedi” adam
“O giderken hep yanımdaydı…”

Beni bir suya verdiler,
Karanlık zindanların yalakları çekti kahrımı.
Düştüm sandım eteğinden,
Böylesi de güzel…
…Ya düşseydim gözünden?

Kalbimin damarında çatlayan soluk,
Bir Sultan emriyle azat edildi.
Başı gergef hükmüyle gerilen Heyyy! Yalnızlık,
Hangi asrın cüretinde göğe çekildi.
Ben İsa’yı görmedim,
Ama bildim mıhlanırken ne acıdır adamlık…

Yusuf’un ellerinde kanlı bir gömlek,
Durun demek için koşuyor kararan o gözlere.
Yorulma hey Yusuf’um!
Yalnız bir peygamber sabrıdır,
Koynunda kocabaşlı bir yılanı beslemek.
…Kervanın sesiyle durdu zaman,
Ki dursaydı Züleyha,
Anlamazdım bir nefes için,
Nedir kabri beklemek…

Yolum bir saraydan geçse de,
Bana soylu deme ne olur.
Soyundum zira bütün asaletimi!
Gömleğimin kiri belki de bundan.
Yırttım senden kalan esaretimi.
-Aldanmak için sübyandı ruhum / Topladım da aldandım bütün cesaretimi…
Bana soylu deme ne olur!
Kırılır lambalarım bir çift sözüne.
Alınganlığımdan değil / Bir sevda leşine verdim de kefaretimi.
Benim şarkılara ağlamam bundan…

Beni bir suya verdiler,
Karanlık zindanların yalakları çekti kahrımı.
Düştüm sandım eteğinden,
Böylesi de güzel di…
…Düşmeseydim gözünden