Ama gel bileyim kaderin seni bana getird ...

Güneşin doğuşuyla çıkar geceliğini
Tara saçlarını hafiften yap makyajını
Bekliyorum seni vapur iskelesinde
Göreyim karşımdan gelirken salınışını

Martıların çığlık sesleri arasından seslen bana
Gel özlemişçe sarıl, yasla başını omuzuma
Sımsıkı tut ellerimi, Kısık kısık gözlerinle bak bana
Yeter ki karanlıkta kalmışlığımda bir ışık yak bana

Umutlarımı bir mum gibi yak gör nasıl eridiğimi
Gör Sensizlikte içimi özleminin nasıl kemirdiğini
Ama gel bileyim kaderin seni bana getirdiğini
Gel ki, gelişinle Güneş hiç yok olmasın