Ama eskitme Şiiri - Faruk Íremet

Özlemlerimi sakla,
sende kalsın.
Uykuya dalmış yıldızlı bir günde
geçerken alırım.
Ama eskitme...

Ben çığlıklarında, günü karanlık bir yolcuyum ve terim,
demir kapıların,
mayınların eseridir.
Al sakla, sende kalsın şafağı gönlümün, ama eskitme...

Vahşi isteklerimde, sıkılan sıcak mermileri kucaklamak,
avuçlarımla gediğini tıkadığım yaram ölümcül değil, yaslanma acılarımı değil
sevinçlerimi sakla sende kalsın, yorgun ayaklarımla, geçerken bir gün, Alırım senden, ama eskitme...

Bir gün, bir kuşun,
sürgün kanatlarında
yaşı geçmiş
yorgun bir sonbahar görürsen,
sana bıraktığım, gelipte alamadığım sevinçlerimi salıver
sen bakışlarını sakla,
ama eskitme...

Ne kadar uzak, ne kadar yakındır, sevişmemiş çıplak
ıslak dudaklarımızda -fermanı- gelenekler,
görenekler
ve ahlak dersleri zamanın, bir de zincirlerle
tam tamına bağlı olduğumuz utangaç yüzlü tebessümler
sakla sende kalsın,
kız utangaçlığı,
gizli isteklerimle süzülüp geçersem bir gün, kadın kokulu saçlarına dokunup, ter kokan yastığından ben alırım ama eskitme...

Ellerimin dönüşü saçlarına, yakındır.
Yakındır özlemleri patlayışlarımın
Mayın sırtında hasretim çıplak
kafeste yaralı...
Notalarını fısıldıyorum kulaklarına ülkesizliğimin...
Sakla korkularımı, sende kalsın,
ama eskitme...

Onlar unuttular veya vuramadılar sınırlarını, sınırları kaçak, ivmesiz düşüncelerime sevi heyecanlı, ürkek
mayının çıplak sırtına her bastıkça telörgülerle, ölüm kaldı ödünç
ellerim titrek, tut ellerimi...
korkumu saklıyor yüreğin, korkum ölümü sevi, hasrette ülkesiz sakla sende kalsın
bu ülkesiz Zaza yüreğim ama eskitme...

MÍTRA – Faruk Íremet
18.02.1992 Stockholm
Yarın Yayınları
Necatibey Cad. 34/14 Sıhhıye – ANKARA
ISBN: 91–87840–28-6
Dizgi: Suteni Yayıncılık
Baskı: Ekin Matbaacılık
Kapak Resmi: Nuri Can
Ekim 1996