Ama dokuzumda ölmüştüm... Şiiri - Necmi ...

rotası belli olmayan düzende
ne kadar bıktığın varsa
sallamazsın

oysa gelmesi gerekirdi
usumdan öyle ya da böyle geçiyordu
kalın sesli beni güldüren kadın
gelmedi

sanatta bilgisi olmayan toplum olunca
utanmadan soru sorarsın
nasıl anlatsam sana
biriyle düzüşürken
gözlerimle resim çizmeyi

sonunda öldü
doksanındaydı yanılmıyorsam
ama ispatlayamam
ben dokuzumdaydım ölürken
üstelik hoşuma da gitmişti
dokuzumda ansızın yok oluvermek

o sabaha kadar hiç mavi görmemiştim
denize yakışmıştı
oysa biçildiğimi biliyordum
hırpalanmıştım hırbolar tarafından
hele emekli bir komiser demez miydi
suçlusu emir verenlerdir
sevabıyla günahıyla işkence yaptık elbette

kafam duvara tos attığında
henüz erken dedim yaradanıma
henüz erken
en azından bir sevgilim bir kadınım olsun
ay da bir serçe olsun yalnızlığıma..
ama dokuzumda öldüm ben...