Ama Ben Umutluyum...(38)

İçim ürperdi birden bire
Olur mu şimdi bu bana yaptığın
Bune be kardeş yaktın beni
İnan şu an gözlerim yaşla dolu yazıyorum

Bıraktığın gül kapıda soldu
Bir gelde bak kardeş harabeyim

Ne gül açıyor
Nede gözlerimdeki yaşlar kesiliyor
Dönde bir bak kardeş
Sensiz deli divaneyim

Hani söz vermiştin bana solmayacaktın
Ne oldu erken soldun kardeş
Dönde bir bak ne haldeyim
İnan sensiz her gün ağlıyorum
Neden giden gitti diyorsun
Yaralıyorsun derinden beni

Keşke gidenler geri gele bilse
Dediğin gibi giden gitti
Hüzün bıraktı arkadan

Buna ne can nede yürek dayanır
Herkes soldu bir gül gibi
Sen gittikten sonra

Yıktın beni oysa ne umutlar vardı
Ne hayaller kurmuştum seninle

Yaşanacak çok şey vardı
Ama kardeş

Seni bir bula bilsem
Bir daha bırakır mıyım sanıyorsun
Seni gözümün önünde bir saniye bile
Ayırır mıyım sanıyorsun

Belki bir umut diye gözlerim yolda kaldı
olur ya bir gün gelir diye bekliyorum

Sizler şimdi dersiniz bu adam delimi
Ne derseniz diye bilirsiniz bana

Ama ben
Umutluyum umutlu

Her gün gözlerim yolda bekliyorum
Bir gün gelir diye

Ne gelen var ne de bir haber
Bekledim gelmedi senden bana bir haber
Gögsüme taş basıp bekledim
Sen gelirsin diye
Ama nedense sen gelmedin
Bak ben ağlıyorum
Hem geceleri
Hem gündüzleri...
Hüseyin Yanmaz
13/03/2009