anılara çarşısıya sahaflara uğradım
dün bugün yarın derin düşlere daldım
sahaflar dolusu bir bir döşenmişlerim
kara tren-kurtalan ekspres şifmendifer
yolcuymuş ben sivas malatya arası anılar
rastladım hes bihal gençlik delikanlılık
bi mefer
taka tukalar kırk ayak yürüyüşü tiz siren
küçük büyük istasyan ne farkeder karatren
günbatımı kışla yaz arası mevsimi sonbahar
gencim kanım darmarımda fokur fokur kaynar
ensevdiğim teypim kerbaladan,Ali ve HH den
şahturna,abdullah papur,rıza aslandoğan dan
a.veysel'den bol kasetim var keder sese saza
çalar çalar...
tren camına monteli küçük masa iki küllüklü
gazete üzerine serili doğranmış paslı çakıyla
domates,beyaz peynir
yeşil biber az hıyar
sivas özü suyu yaz da olsa buzlu
kenara ekmek ortaya koyduk tuzu
ücüncü mevki numarasız altı kişilik kurulu
yalnız iki kişiyiz biz
akşam olunca iyi uyku çekeriz
neyimiz var ki çalsın hırsız
çıka gelmez mi iki amca
ikisi de uzun boylu tenleri karaca
güneş ışığını toplamış saldırmaya acele alaca
-gençler mehaba,müsadeniz varsa
buyurun amca aha masada kısmette her ne varsa
çalmadık çalıştık çırpındık aylarca etik parsa
bey efendi amcalar saygızlık bizden ola
yol yorgunuyduk çaldık teybi efkara
lütfen yeriniz baş üstüne vars kusur afola
-ah gençler ah ki ah
bize hoş oldu seferi seyah
çalsın güzel semah....
...
sofraya buyur dedik
-köy yakın yol kısadır ha vardık ha vardık
evde bekler çoluk çoçuk bizi TCDDY işçiyık
gençler hayırlı yolculuklar Allaha ısmarladık.
...
ben onlara ama onlar kime ağlıyorlardı
semahı teypimden dinlerken ağlıyorlardı
onlar çocuklarına ben anne ve babama gidiyordum
...................onlar Ali'ye o ana ağladılar
sivas-malataya arası anıya onlara hala ağlarım
ben onlara
ben olanlara
ben amcalara ama hala ağlarım.
Kayıt Tarihi : 12.2.2007 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yetmişli yılların sonlarında Orta öğretimimin yaz tatilinde Sakarya ya inşaatlarda çalışmaya giderdim. Okul harçlıklarımı, giyimimi karşılardım. Yine bir yaz taili sakarya da inş.çalışmaya gitmiştim. Okul açılışı dönemi eve geliyordum. Genellikle trenle yolculuk yapardık.Öğrenciye indirimliydi.Ayrıca ucuzdu. Okullar açılmıştı, dönmem gerekiyordu.Hatta bir hafta geç giderek yola çıktım.yanımda bir köylü arkadaşım daha vardı.Küçük bir teybi vardı. Kendisi okula gitmediği için bu teybi almıştı. Benim de ta küçüklüğümden beri bir teypim vardı. Her tür halk müziğinden kasetlerim vardı. Yoldaki kasetçilerden adı geçen sanatçılardan en son çıkan kasetlerini aldım.Onları çalıyorduk. Nede olsa paramız vardı,pil biter korkusu yaşamıyorduk. Yolculuk uzundu,ikigün iki gece sürerdi. Ancak gazete ve müzik dinleyerek bu yolculuk bitebilirdi... İkinci gün akşamüzeri Sivasa ancak varabildik. Birimiz suya,bir diğeri büfeye kuyruğa girdik. Domates,Beyaz peynir,yeşil biber, salatalık üzüm,az tuz ve bir kaç samun ekmekle,su dolu galonla kompartımanımza geldik. O dönemde petşişe ve naylon poşetler bardak olmadığı için gazete parçasını sofrabezi,su galonunu-matarayı bardak olarak,ellerimizi ça tal ve kaşık olarak kullanarak sofraya hazırlanmıştı ki, koridordan bir iki adam kapıyı tıklayıp müsaade istediler. ikinci-ücüncü mevkiden bilet kesmiştik.İkinci sınıf insana ikinci-üçüncü mevki yaraşır... Yerimiz vardı,buyur ettik. Ama teypimiz çalıyor, hatırlamıyorum ama kesin şiirde adları geçen ozanlardan biri çalıyordu. Arkadaşa; teypi kapatmasını söyledim. Belki amcalar rahatsız oluyor.Ayrıca ben bunu kürtçe olarak söylemiştim.Meğer amcalar da kürtmüş,kürtçe biliyorlarmış.hayır evlat çalsın,çalsın hemde hatırımız için biraz ses verin semah var...! 'Çokcuklar siz buyurun yemeğiniz yiğin. Biz tren işçisiyiz (geçici) , köyümüz-ilçemiz pek uzak değil. Çoluk çocuk bizi bekler evde yeriz. Bizi beklerler bizden önce yemezler. Siz yiğin... ... Biz yemeğimizi yiğiyoruz, amcalar müziği din- liyorlar. Ama hiç gözümün önünden gitmez, amcalar çok duygulandılar.Gözleri sulandı... İşte o anı ve amcaların duygulu hallerini hiç bir zaman unutmam...! Bir iki istayondan sonrave dalaştık. Onlar Ali'ye Hasanve Hüseyine ağlıyorlardı... Akşam olmuştu çocuklarına gidiyorlardı. Ama ben hala onlara ağlıyorum.... O amcaları hiç unatamıyorum,düşlerimdeki sahaflara işlemişim.Uğradıkça ağlarım. Sizleri ve onları selamlarım. Süleyman kaya 12.02.2007
Bende zevkle okudum şiirinizi olayı yaşamış gibi hissettim kendimi. Bilirim iki, üç gün tren yolculuklarını birde sınıfın ve mevkin belliyse arşınlarsın günlerce koridorları.
Tebrikler, Teşekkürler.
Tebrikler manayı ıska geçmeyen kaleminize.
sevgi ve saygılarımla.
amerikalılar kimsenin yararına parmağının ucunda tırnağını bile feda etmezler. ırakta olanları hep beraber görüyoruz.
çok yazdım galiba. saygılarımla:
rr.akdora
TÜM YORUMLAR (8)