Ama Ben Hiç.! Şiiri - Nevzat Uçar

..Niceleri çekip gitti hayatımdan
Yaralandım,örselendim belki
Yüreğim yanarken için için ağladığım da oldu benim.
Kaç geceyi uykusuz sabaha bağladım,
Alkolün etkisiyle,
Adını kaç masaya yazdım kim bilir.
Yalan yok,
Hak etmediğim yürek vurgunumla
Adına şiirler yazarken
Fersah fersah kanadığım da oldu benim.
.
Sonra..
Anılarını ve seni
Öncekiler gibi
Sevgiyi katleden
Gözleri ve sözleri yalan olan
Punduna getirdiğinde acımasızca arkadan vuran
İhanet eden yüreksizler mekanına.yolladım
.
Yani ilk defa değil
Tutunduğum dalın kopması
İlk defa değil uçurum başlarından düşüşüm.
Bu acılara alışkınım aslında.
Ama sen,
Yüreğimdeki sevgiyle beraber
İnsanlara olan güvenimi de yıktın.
Tek farkın bu oldu.
.
Yani sevda gözlüm
Eskilerden kalma
Buna benzer yaralarım vardı zaten.
Sen acılanma
Beni bir vuruşuyla yıkanlar
Senden önce de oldu
Sen ilk değilsin ki.
Ama ben hiç eksilmedim.!
.
Sevmek,
Eksilmek ya da kirlenmek değildir.
Senin de dediğin gibi
Sevmek,
Allahın bir mucizesidir.
Kendini Özgür hissetmektir.
Yürekten bağlanarak sevenler için
.
Ayağında prangalarla
Esiri olduğu bencil sevmelere koşan
Ne zavallı yürekler tanıdım.
Sen ilk değilsin yani,
Ama ben hiç kirlenmedim
Hiç eksilmedim.

.
Ahmet Nevzat Uçar.
15/Eylül/2017.. Saat:05:37 ( Ezan vakti.)

-