AMA BEN BİLİYORDUM
Yeni şirim
Birşimşek çaktı apansız,
Her yer aydınlandı.
Kuşlar uçuştu sağa sola,
Ardından gök güültüleri,
Karıştı biri birini.
Arkasından bir yağmur,
Bardaktan boşalırcasına.
Tutamdım kendimi,
Fırladım sokağa.
İliklermime kadar ıslandım,
Gün benim günümdü.
Böyle havaları severim.
Eve gittim,
Elbiselerimi değiştirdim.
Sokaklar tertemizdi,
Toprak kokuları sarmıştı her tarafı
Çiçekler güller, yeni açmış gibiydi
Denizler durulmuş,
Nehirler coşmuştu.
Ogün bende coşmuştum,
Ruhum açılmış,
Gönlüm sevinçliydi.
Bayram çocuğu gibi, ama sebebini ben biliyordum...
Oktay Çöteli 5.7,2016
Kayıt Tarihi : 10.7.2016 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimse kendi içine çevirmiyor bakışlarını, kimse orada yok çünkü.
Çelişik gibi görünse de, yalnız kalabilme yeteneği sevebilme yeteneğinin tek koşuludur.
Kalp, sevdiklerimizi hep içimizde tutmak için içine kapattığımız.
Ve hayatta her yere yanımızda taşıdığımız büyük bir gardıroptur.
Önemli olan, insanın bir başkasıyla ilişkisinde kendini anlamasıdır.
Hoş görki, Hoş görülesin!..
Yüreğinize sağlık enderin sevgi ve muhabbetlerimle hoşça bakınız zatınıza efendim
Tebriklerim ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (3)