Ama Ben Aşıktım Şiiri - Tayfun Sazak

Mutlu olacağına inanıyormusun sevgimden yoksun.
Susmalarım neleri söylemiyor bir bilsen.
Yanan kalbimde sen artık yoksun.
Keşke yalan söylediğimi anlayabilsen.

Ama ben aşıktım..

Çekildi sevgi denizinin suları gönlümden.
Fırtınalar kopmuyor artık.
Yağmurlar yetmiyor yüreğimi söndürmeye.
Aklımda onca şey varken.
Her şeyden geçmiş, bir sende kalmıştım.

Ama ben aşıktım..

Ardımda bıraktığım belkiler senin olsun şimdi.
Olur ya ilerde kullanırsın.
Dönüp bakarsın geriye bir gün.
Belki deyip kendine yanarsın.
İçindeki duygular acı bir sızıya dönüştüğünde
Bensizliğine ağlarsın.
Unutma hepsi senin seçimindi.

Ama ben aşıktım..

Hayalin bırakmasa da gözlerimi.
Kalbimden söktün aldın kendini.
Sana yazdığım onca şiir
Seni mutlu etse de
Birlikte aldığımız defteri yaktım.
O defterle birlikte kül oldu acılarım.

Ama ben aşıktım..

Yanımdayken bedenin.
Kalbinin başkasında olduğunu bilmek
İşkenceden farksızdı masum duygularıma.
Gerçeklerini saklayıp yuzume vurduğunda
Bedenim dursa da karşında
Ruhumu sanki azrailin kollarına bırakmıştım.

Ama ben aşıktım..

Ne gündüzün ışığı var şimdi.
Ne gecenin karanlığı.
Her taraf sanki bir şafak kuşağı.
Bir türlü gün doğmuyor.
Hayat vazgeçmemi bekliyor senden.
Tam da, 'evet başardım' derken
Kalbimin sesi bir cümleyi fısıldıyor sadece

'Ama ben aşıktım'..