…’m var da “ama”dan vazgeçemem.
envai çeşit (neden, nasıl,ne zaman, kim…) soruların yanıtlarını bulma çabası içine düştüğü günden bu yana, sahiplenmiş olduğu bir kelimesi vardı. ‘’ama’’
‘’ama’’ lı cümlelerinin çokluğundan dem vuruyordu. Ama ‘’ ama’’ ların olmadığı yerde her şeyi kabullenmişim diyerek karşı çıkmıştı bu duruma.
Yıkıcılık vardı bir önceki cümlenin ispatına karşılık. Bir sonraki cümlede ‘’ama’’ ile başlayan dizeler tüm cesaretini toplayarak karşı duruyordu. Hep farklı bir yaklaşımın da olacağını savunacağı zamanlar çıkıyordu cümlenin herhangi bir yerinde. Veya karşıtlığı bağlamak için en çok sarılıyordu ‘’ ama ‘’ sına. Nedenleri vardı ama beklenmedik bir sonuca yetmiyordu o zamanlar gelip oturuyordu ‘’ama’’ otağına kelime düzeneğinin.
En son bağlarken sözlerini şiddeti içine saklayarak. Ve ne zaman ama (kör) olursam o zaman bitecek ‘’ama’’ lı cümlelerim kağıtların üzerinde ama sözlerimde hiç bitmeyecek. Diyordu. “ama”…
Kayıt Tarihi : 8.11.2006 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!