Ama Şiiri - Mustafa Bicil

Zihnimizdeki dünyanın bir şekilde dönüyor oluşu
Ve hiç çekincesi olmadan türlü korkunçluklara..

İnancını kaybetmeyi- bulmaktan daha zahmetsiz hale bürümeyi-
Ve biz istedik her şeyi
Her şey, kör bıçağın kesmeye ısrarı gibi..

Hoyratça davranılan yaşam örüntüsü
Kurgusunda keskin virajları olan duygular
Sinsi bir hastalık gibi yayılan insanlar..

İnsanlardan nefret etmenin hazzı
Kalabalığa karışan bedenin aksine seçilmiş yalnızlığı ruhun..
Ama-
Ruhun dinmeyen şikayetler gibi.

Bir yaşa kadar takip ettiğin kendini
Birden ne olduysa bilinmeze bırakmayı-
Düşündüğün her konuyu yarıda atmayı-
Konuştuğunu unutmayı-
Tek gözünle ağlamayı ya da benzer ağırlıkların altında katılaşmayı..

Kapını kapatmayı tercih ettiğini kimse bilmiyor senden başka.
Kimse de çalmayı akıl edemedi-
Öylece kaldın ortada..