Ama Şiiri - Serkan Arabacı

Bir nefesle başlıyor candan süregelen
Miğferi deler gibi geçiyor bedeni
Kelebek misali kısalıyor ömürler
Ve gülmeye çalışıyor zamanı az olup emekleyen

Ama hızlı hızlı geçip sayfaları
Kuş tüyüne bandırılan hayat gibi süzülüp
Gelincikleriyle süslenmiş perdelere eğiliyor dalları
Suskunluğunu çizip yapıbozum edermişcesine

Ve titriyor elleri budak budak kararan
Gövdeye uzanan oyuklarına sığınmış
İçine kapanan kozası yırtılmışcasına
İki damla bekler belki gözlerini kapayarak

Ama kanadı kırık beklerken şafağı
Bir esinti vurur yüzüne güneşin doğuşundan
Dört beş yudum alıp satırlarından
Belki de bu sebepten yaşanır hayat