Bu hayatı beraber sırtladık biz.
Acısını içtik hep biz.
Bir gün acısıyla oturup sigaraya başladık biz.
Şimdi kimse soramaz bize niye sigaraya başladınız diye!
Yüzleri de yok zaten!
Önceden birileri adına yakardık sigaralarımızı.
Şimdi onu bırakalı çok oldu.
Paketti her dal sigarayız biz.
Yanıyoruz, zehirliyoruz, sönüyoruz.
Tekrar tekrar..
Bu hayatı olgunca yaşıyoruz biz.
Yaşın bir önemi yok.
Yaşıyoruz mu dedim ben?
Sigarayız işte biz.
Ama dan önceki cümle gibiyiz biz.
Hükmümüz yok.
Nefes alıyoruz ama...
"Ah bir ataş ver."
Kayıt Tarihi : 11.11.2018 03:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
E2

beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)