Ama Şiiri - Emrah Tekerlek

Yalnızlık denilen dört duvar arası

Bilinmez ne zaman gelir sırası

Söylemeye yüzüm yok artık buna

Ne yaptımsa silinmedi alın karası

Yar dedim attım içime sinmedi

Gözü körmüş bir gün beni görmedi

Bunun sebebini aradım da bulamadım

Kime sorduysam sustu kaldı hepsi

Yalnızlık ne zor zanaatmış böyle

Tüketir her gün kene gibi hem de

Daha canım dayanmaz oldu buna

Eriyorum bir tanem gözlerinin önünde

Bir yar edinmek bu kadar zor mu

Ne zaman gelecek bu ıssızın sonu

İşte geldim gidiyorum gazel

Varsın anlamasınlar sen anla bunu

Yükselsin karanlıklar arasında alnın

Aşuka çıkarır elbet seni yaradanın

Geldim işte buradayım baksana

Ya sen körsün ya ben Ama