Cümlelerin ağırlığını farketti.
Esaret onlar için kolaydı,
Dile dökmek ise zorlu sorulardan da zordu.
Ne zaman bir ölümün haberini alsa
Ağlamaya başlardı.
Durmadan... Sabah akşam.
Her şeyi unutabiliyordu.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
