Alzheimer'a Şiiri - Meltem Hilooğlu

Cümlelerin ağırlığını farketti.
Esaret onlar için kolaydı,
Dile dökmek ise zorlu sorulardan da zordu.
Ne zaman bir ölümün haberini alsa
Ağlamaya başlardı.
Durmadan... Sabah akşam.
Her şeyi unutabiliyordu.
Ama ölüm...
Onun alnında bilenen kör bir bıçaktı
Nereye bakarsa baksın,
Ayna gibi karşısındaydı.

Maziye gömülmüş üç beş hatırası vardı
Dimağına meydan okuyan...

Anılar kirpiklerine ağır gelirken;
İçinde biriken her şey gökkuşağını andırıyordu
Ne zaman belirginleşiyor, ne zaman yok oluyordu
Bilmiyordu...

Susturulmuş yalnızlıklar güneşi selamlarken
Zaman sele vuruyordu.

Kayıtsızlık kendi eğrisinde bükülürken..
İçindeki sesler içine konuşuyordu.
Belleğini neşterle okşayıp ;
Hatırlamak zor,
Unutmak ne kolay diyordu.