Alzeymır hastası, oldum unuttum!

“Hatırlamam unuttum seni! ”

Kim olursa olsun, artık kolunda
Sildim gözyaşımı, bil ki kuruttum!
Hatırlamam seni, hayat yolunda
Alzeymır hastası, oldum unuttum!

Bu kara sevda da, bilmem payen ne
Öldürmek mi yoksa, söyle gayen ne
Aklımı oynattım, işte sayen de
Alzeymır hastası, oldum unuttum!

Her türlü tavrını, hem de sözünü
Tek tel saçını ve kara gözünü
Aklıma getirmem, artık yüzünü
Alzeymır hastası, oldum unuttum!

Kalbimi dertlerle donattın beni
Beynimi yiyip de, sulattın beni
Çok erken yaşlarda, bunalttın beni
Alzeymır hastası, oldum unuttum!

Çözülmez bir dertsin, sanki bilmece
Ne şiirsin artık, ne de bir hece
Düşüme girmezsin, şimdi her gece
Alzeymır hastası, oldum unuttum!

Dinmeyen ne büyük, bir sancısın sen
Kalbinde yolcu çok, bir hancısın sen
Gözümde kırk yıllık, yabancısın sen
Alzeymır hastası, oldum unuttum!

Geçmişim dolaşmaz, dertli başım da
Artık çatık değil, iki kaşımda
Aklımı aldın ya, bu genç yaşımda
Alzeymır hastası, oldum unuttum!
Sildim gözyaşımı, bil ki kuruttum!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA