Alyamın gelişimi Şiiri - Muhittin Şahin

Akşam eve giderken hoşça kal ı unutmaz
Kendisi uyumazsa hiç kimseyi uyutmaz
Ommaaz demişse eğer uğraşmayın külyutmaz
Dinlemez bile sizi bülbül avazlı kızım

Kimseye minnet etmez anne babası varken
Hiç bir korkusu yoktur yanlarında yatarken
Ciaan diye uyanıp naraları atarken
Bizi görünce bay bay diyen akıllı kızım

Biliyor ki biz varsak ana baba olmuyor
Onlar işe gidince boşlukları dolmuyor
Ama ne yapsın yavrum takılıp da kalmıyor
Var olanla oynuyor mutsuz olmuyor kızım

Sevmediği tavırda eşşek manyaksın diyor
Babanne kıstırınca, aşk olsun la seviyor
Kime dedin kız dersen olmayanı söylüyor
Hiç kimseyi kırmıyor bülbül avazlı kızım

Gitmemi istemezse ağlayarak engeller
Teselli edenlere güle güle bay bay der
Mama alayım dersem ancak müsaade eder
Sipariş verir bana bülbül avazlı kızım

Pokakay al ütte al birde mus al diyorsa
Bil ki izin vermiştir dönüp te gidiyorsa
Acıyo dediğinde öpünce geçiyorsa
Naz yapıyordur gülüm, nazlı çiçeğim kızım

Oddin nerdesin diye dedesini ararken
Bulunca koşup gelip sıkı sıkı sararken
Hiçbir şeyden tat almam alyam yanımda varken
Balıda kıskandırır nazlı çiçeğim kızım

Yardım isterken kızım gözlerime bakıyor
Gözündeki her damla yüreğime akıyor
Sözün bittiği yerdir sanki şimşek çakıyor
Dedesine gel diyor nazlı çiçeğim kızım