Minicik avuçlarında sevgi masalları
Sesinde kuşlar, ışık saçtın dünyaya
Yüreğinde masumluğun ahengi
Yanaklarında rengarenk çiçekler
Bahar oldu solgun duvarlarda gelişin
Küçücüksün,
Kar soğuğu incitir seni, Alya.!
Kırlarda papatya olmalıydı gülüşün!
Perdeleri bozkıra açılan gözlerinde
Boy vermeliydi yaşamın bütün renkleri
Ve naif saçlarını okşamalıydı, annen..
Küçücüksün,
Bu figan örseler ruhu, Alya.!
Yıldız tozu topladığın bakışların
Nefesinde bahar ezgileri
Kanatlarında desenler kelebek misali
Perdeler savrulmuş, açık pencereler
Gecenin en olunmaz yerinde
Demirledi zaman!
Küçücüksün,
Bu ıssız çığlık ürkütür seni, Alya.!
Kışa döndü her yan, can üryan!
Üstelik sabahın dördü!
Sicim gibi ıslatırken yanakları yağmur
Birer birer döküldü yaprakların
Biraz ateşin kaldı, biraz duman
Ve tarifi imkansız bu kül yığını
Küçücüksün,
Bu karanlık korkutur seni, Alya.!
( 06.02 - 04.17' )
Han AkçadağKayıt Tarihi : 9.4.2023 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalemine kuvvet ve yüreğine sağlık.
Teşekkür ederim, Hasan Bey.!
Dilinize, gönlünüze sağlık ...
Selam & Dua ile
TÜM YORUMLAR (3)