Always Somewhere Şiiri - Said Ertuğrul Işık

Bir yol
Uzun, upuzun bir yol var önümde
Yürüyorum ve bitmiyor yollar.
Devam et diyorum kendime
Devam et bildiğin yolda yürümeye
Çatlasa da ayakların içindeki umuda sarıl
Takıl umutlarının peşine ve devam et yürümeye
Sen sadece yürü, yollar biter nasılsa
Yürüyorum yollara inat.

Yol uzun, yol tümsekli, yol taşlı
Önemsemiyor yola devam ediyorum.
Kulağımda bir şarkı; Scorpions söylüyor
Yol daha bir uzuyor
Her bir adımım öncekini özlüyor
“Always Somewhere” beni alıp götürüyor
Hani yolları koşarak gittiğim günlere.
Gidiyorum, yollar bitmiyor.

Yürüyorum günler, geceler boyu
Güneşin batışını izliyorum
Ve doğuşunu hissediyorum apaydınlık günlerin
İçimde hep bir umut,
Dilimde hep bir şarkı; Always Somewhere.
Sigaramın dumanı karışırken karanlıklara
Bugünler de elbet geçecek diyorum.

Ben gidiyorum Scorpions söylüyor
Giden ben değilim aslında hayat gidiyor
Söyleyen de Scorpions değil aslında
Şarkıyı zalim hayat söylüyor.
Biliyorum herkes bazen takılır, düşer
Takılmalarıma takılmadan yürüyorum
Yürüyorum sadece yolda olmak adına
Yolda kalanları görüyor, acıyorum durumlarına
Yolda kalanların ardından gözü yaşlı bakakalsam da
Onları da geride bırakarak gidiyorum.

Yürüyorum geçmişe inat geleceğimin yollarında
Cennete koşarcasına gitmeye devam ediyorum umutlarıma
İçimde hep bir umut,
Kulağımda ise Always Somewhere.

Şarkının sonu geliyor
Tüm sevdiklerim,
Tüm kaybettiklerim,
Derinlerde bir yerlerde kaybettiğim hayallerim,
Çocukluğum, oyunlarım, oyuncaklarım,
Ve hatta “sarılıp da ağlayamadıklarım”
Hepsi ayakta alkışlıyor.
Şarkı bitiyor,
Alkışlar bitiyor,
Ve nihayet;
Yol bitiyor.
(21.11.11-Ankara)