Alvarlı Aşık Reyhani(Devam-9)

E
4*
Bilmez oldum hangi yöne gideyim,
Dağlar sis içinde, duman çöllerde,
İki başlı olmuş het türlü halim,
Hancı dağ başında, kervan çöllerde.

Talihsiz insanım, bahtım çok kara,
Köle oldum ben bir, nazlı nigara,
Korkarım öldürür beni bu yara,
Hasta dağ başında, derman çöllerde.

Gönül sevdiğini nişangah eder,
Ağlaya ağlaya maksuda gider,
Gizlice hıçkırır, gizli ah eder,
Avcı dağ başında, ceylan çöllerde.

Aşık Reyhan, aşk elinden dert alır,
Güman var ki; tatlı canı mert alır,
Belki bir harami, yahut kurt alır,
Sürü dağ başında, çoban çöllerde.
---------------
4* Ne yapacağımı, ne edeceğimi bilemez oldum. Dağlarım sis içinde, dumanım çöllerde. Ona el atsam; buna zarar veriyor, buna el atsam; onu yaralıyor. Çölde kervanıma han arıyorum, han ta dağların başında. Ne kadar şanssız bir insanım ki; nazlı bir sevgiliye kalkmış da köle olmuşum. Ben nerelerde hasta düşmüşüm, dermanım ta nerelerde. Bu yara beni öldürmez de ne yapar? Aşk Aşık Reyhani ‘ye sadece üzüntü getirdi. Nasıl olsa; ben bu yolda bu canı vereceğim ama umarım ki; tatlı canımı bir namert almasın da, hiç olmazsa mert alsın. Canımı uğruların, kurtların alması bile bir namerdin almasından yeğdir. Çobanlığıma aldanmayın; sürümü dağ başında bırakmış da düşmüşüm çöllere.
Aşık ikinci dörtlüğünde; sevgiliden ‘Nigar’ olarak söz etmektedir. Burada bir gerçeğe yöneliş değil, bir imreniş ve yansılama vardır. Zira; ‘Nigar’ ın, Köroğlu ‘nun ‘Telli Nigar’ adıyla ünlü sevgilisi olduğunu bilmekteyiz. Dahası; Reyhani ‘nin çevrelerinde sazı eşliğinde Köroğlu Destanı ‘nı, arkasını bir sonraki gecelere bıraka bıraka söylediğini de biliyoruz. ‘Hanım’ ın yerine ‘Nigar’ ı koymasının bundan kaynaklandığı konusunda pek de bir kuşkumuz yoktur.

(ALVARLI AŞIK REYHANİ isimli Araştırma-İnceleme 'lerinden > 45-46/201)
(Devam edecek...)