Alucra Şiiri - Özdemir Burun

Sen Fatih Sultan’ın emanetisin,
Mahmut Çağırgan’ın bereketisin,
Fevzi Çakmak’ın ikametgâhısın,
Adı yüce kendi cüce Alucra.

Dağları taşları çiçek cenneti,
Yaylası, ovası, Kelkit vadisi,
İçinden akar coşkulu deresi,
Adı yüce kendi cüce Alucra.

Şirin Boyluca’nın Kasım hocası,
Yöremizin pür-envâr efendisi,
Kasabanın ünlü Cafer bilgesi,
Adı yüce kendi cüce Alucra.

Alıcı, çiçek balı, kuşburnusu,
Leziz danası, koyunu, kuzusu,
Kandırmaz pınarı soğuktur suyu,
Adı yüce kendi cüce Alucra.

Dünyada tanınır Ozan Arif’in,
Hep mecliste var etkili vekilin,
Vatanın her yerindedir insanın,
Adı yüce kendi cüce Alucra.

Samimi, sıcakkanlıdır insanı,
Can yoldaşıdır paylaşır aşını,
Memleketi için verir başını,
Adı yüce kendi cüce Alucra.

Her köyünün vardır sosyal derneği,
Yaylalarında yapılır kır şenliği,
Hoş sohbet yeridir çam gölgeleri,
Adı yüce kendi cüce Alucra.

Sen makûs talihini yenmelisin,
Etik değerlerle yücelmelisin,
Adın gibi sen de büyümelisin,
Adı yüce kendi cüce Alucra.