İşte yine yoksun.
Sen yoksun diye;
Gündüzler hüzne büründü
Geceler ise yasta
Anlayacağın
Tüm dakikalar sadece seni sayıklamakta.
Kimi gafil kimi yobaz kimi ahmak
Fuhşa ve rezilliğe adice dalmak
Tek kelime ile üniversiteli olmak
Adıymış bataklığa git gide batmak
Dünü unutmanın, yarını bilmemenin
Kalk ey şanlı ecdat! nerde Fatih, nerde Mohaç
Ağla ki torun takmış boyna haç,
İman gitmiş, gözler kör, ruhlar büsbütün aç,
N'olur ey Hak! ölmüş kalplere rahmet saç! ...
Vurun lan vurun! işte ben buyum.
Zulme eğilmedi eğilmez soyum.
Vurulsa boynum, kazılsa ölüm kuyum,
Yine derim:
'ben islam çocuğuyum'
'ben allah kuluyum'
Ben bu şehri,
Seninle sende sevdim inan!
Gözlerinin renginde sevdim,
Bu şehrin karanlık gecelerini
Ve de
Sevdana tutuşup, habire yandım,
Elin uzak ama tutacam sandım.
Vasfına ermek mi ne zormuş meğer,
İnan seni bulmak ölmeye değer.
Layık olmuş değilim sana ey yar,
Aşkın pınarında nur-u hayân var.
Düşmesin dilinden Kur'an
Gitmesin gönlünden iman
Gel de rabbini her an an
Behey günahkar müslüman!
Hatırladın mı sen nesin?
Sorsalar
'Sen kimsin? ' diye,
Dönüp derim;
Karanlıklarda aydınlık arayan bir neferim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!