Sevdaya kapalı çarşıya gidiyordum her gün
Biraz umut ekmeği almaya
Ve sen hüzne kepenk indirmiş dükkân sahibi gibi
Hep oradaydın
Uzaktan bakıyordum kirletilmemiş gözlerine
Bir şekerci dükkânına giriyordum
Aralık akşamları yalnız
Sokaklar boş
İnsanlar sana küs
Seni ilk gördüğüm kaldırımlar
Hala güldürür beni
Sen Şehri severdin, bende seni
Penceresinden bakıyorum
Aralık akşamlarına
Aralık kalmış hayatımın
Penceresinden bakıyorum
Saksıları devrilmiş bir sokağın
Çocuktum ben,
Küçüktün sen,
Oyundu aşk…
Masumdu sevdalar, bulut gibi beyaz
Sağanaktı mevsim,karla karışık biraz
Üşüyordum ben sensiz hayallerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!