Alttaki Şiiri - Turan Oflazoğlu

Kapım açılsa 'O mudur giren? ' demeya kalmaz, gecenin
geniş, koyu gölgeli yapraklarına bürünürsün sen;
ve başlar iniltisi dehlizdekinin, sürer
sabahlara değin.

Bir kez olsun adımı söyleseydin, belki bir mum
yanardı bir yerinden odamın; alt kata inerdim,
onun sakalından süzülen göz yaşlarını yüzüme sürerdim,
derdim; 'Senin nicedir sakladığın besinlerle ben
yukardakilere büyük bir şölen vereceğim;
sabahlara değin dinlediğim iniltilerin
dirilten ezgilere dönecek dudaklarımda benim:
yeniden bulacaklar seni, sende kendilerini'

Bir kez olsun adımı söyleseydin, belki yüzüm
güneye dönerdi birden; çiçeğe duran ağaçlarla ben
sana yönelirdim; çın çın yakamozlanan sularında Akdeniz'in
her geçe yeniden doğardı tanrıça Aşk,
tükenmiş bütün putlarımdan kurtulurdum; sabahlara değin
altımda boğuk boğuk inleyen ak sakallımın hıçkırıkları
pırıl pırıl güneşlerce yansırdı yüzlerinden
gürbüz çocuklarımın.

Açılır mı kapın; açılsa bile, giren olur mu;
giren olsa bile, beklenen olur mu? Örtük kalsın öyle
bırak; kış yelidir bu, bilinmez
verir mi, alır mı.